بزار برات از دنیا بگم از دنیایی که چقدر بی رحمه که چقدر

نقاب بر صورتش داره وقتی که تو اشک میریزی

زیر پایه ی این دنیا چقدر خوشحاله که 

میبینه اشکاتو

ای خدای من که قراره براین دنیایی پرازظلم ستم

که دیگه عشق و محبت و باور نداره فریاد

 بکشی وبگی بسه بسه که شاید

دنیا بفهمه تو هستی

خونه چقدر بی تو ساکته  صدایی به غیردقیقه های

ساعت چیزی نیست چقدر بی تو دنیا

بامن سرده

چه لحظه های خوبی بود لحظه ای شیرینی بود

عجب زندگی بود ولی حیف که توفقط یه

هنرپیشه بودی

عشق را باید بتونی درک کنی باید بتونی بیان کنی

باید عشق ورزیدنو یاد بگیری...

تودنیای تاریکی برات یه تصویر خسته ازخودم برات

قاب گرفتم توقلبت تا بدونی چقدر

بی رحمی

غمت در نهانخانه دل نشیند

بنازی که لیلی به محمل نشیند

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی

زبامیکه بر خاسته مشکل نشیند

بعد رفتن تونه یه خواب راحت نه یه رویایی شیرین ونه

یه یادگاری عاشقانه نه عشق باورکردنی

روزی یکی بهم یاد داد که جلوی غریبه ای اشکامو نریزم

بهم یاد داد که وقتی تو زندگی زمین خوردم دوباره

پاشم نمونم روی زمین منم خواستم براش موندنو

یاد بدم ولی یاد نگرفت

روزی از مردمانه این زمونه سوالی کردم عشقو باور دارید؟؟؟

تو سخنانه این مردم جز ناامیدی چیزی ندیدم میدونین چه

 گفتین گفتن انقاز زیادی مادرت برات قصه گفته گفتم نه

 زیادی قصه نگفته این توی که رویای برای خودت نساختی

تو هم عشق تجربه میکنی اما خودت متوجه نیستی عشق

فقط به منظور دوست داشتن جنس مخالف نیست عشق

میتونه به خدا هم باشه

چه ساده بهم گفتی که عاشقت نباشم  چه راحت

جلوی من دست دیگری رو گرفتی

چه راحت ازکنارم رد

شدی

یه قایق دل شکسته بدون ساحلی بدون صاحبی

با صدای شکسته اش فریا میزنه

خداااااا خدااااا

دوتامون خوب میدونیم که رسیدن ما به هم محاله

محاله روزی دستامونو تودست های هم

ببینم این رویا شدنی نیست

ینعی محاله

عید امد با خودش بهارو اورد اما نمیدونم چرابرای

من همیشه عید پاییزو میاره ای خدا

کی بهار منو میاری

اگه بگی باورم نداری عیبی نداره اگه بگی یه دروغگویم

عیبی نداره اگه بگی برات مهم نیستم

عیبی نداره فقط این برام مهمه

که دوست دارم با

تمام نفس ام

وقتی به یه کودک معلم اش سرمشقی میده تو دستش

یه مدادویه پاکن داره وقتی یه کلمه رواشتباه

می نویسه پاک میکنه که این غلطه کاش

میشد انسان هاهم می تونستن

یه خاطرای بدی که توذهنشون

دارن پاک کنن

دلم برای مهاجرات پرندگان تنگه دلم برای پرواز کردن

تنگه کاش می تونستم پرواز کردنو دوباره

یادبگیرم